Hef verið að velta því fyrir mér síðustu daga hvað ég virðist týna sjálfri mér þegar ég fer í samband...
En ég fatta það aldrei fyrr en ég er komin úr sambandinu! Það er ponku bömmer! Ég t.d. elska tónlist og helst mjög háa tónlist þegar ég er ein, ég upplifi sköpunarhæfileikann á ný og áhugann á að gera eitthvað fallegt fyrir sjálfa mig og aðra, ég fæ áhugann fyrir skemmtanalífinu aftur og síðast en ekki síst fæ ég alveg gríðarlegan áhuga á karlmönnum í kringum mig! Það er nú kannski ágætt að ég fái hann ekki á meðan ég er í sambandi, allavega ekki í óeðlilega miklu mæli.... en svo bara um leið og ég er komin úr sambandi þá er eins og það sé kveikt á on takkanum á bakinu á mér.... svo ótrúlega skemmtilegur takki! Og virkar svona líka fínt.... hef ekki einu sinni skipt um batterí!!!

En allavega... þá upplifði ég þetta mjög sterkt þegar ég hætti síðast í sambandi.... og líka núna. Já og tölum nú ekki um hversu dónaleg ég var single.... er að finna það í mér líka.... like? aha I like!