Ég er enn að ná mér...

... já ég er ekki að grínast! ég er enn að ná mér eftir hræðilega atvikið hjá Mörtu um daginn:(

Við semsé vorum hjá Mörtu í heimsókn og í mat. Saga fer inní herbergi að leika.. að ég hélt!! Allt í einu heyri ég ofurlágt: "mamma, mamma!" ég fer inn og þar stendur ungfrúin, búin að gera í buxurnar, stendur uppí rúminu hans Hjartar, ÖLL útí kúk á báðum höndum og er að mála gluggakistuna með líka svona fínum brúnum lit!!!!! Ég fékk smá maníu/taugaveiklunarkast! mér langaði helst að setjast niður bara og fara að grenja! Reif hana niðrúr rúminu (það var afsökun fyrir að vera harkaleg), inná bað... þar var ég alveg í kross því ég gat ekki athafnað mig við þetta.. hún greip alltaf í mig með kúkahöndunum sínum!!:( þannig að ég var öll orðin útí kúk! Greyið barnið grenjaði og grenjaði.. aðallega yfir því hvað mamman var manísk!

Þetta er mín versla upplifun á kúk held ég bara í lífinu! ég gerði þetta víst sjálf þegar ég var lítil... kúkaði á mig, klæddi mig úr bleiunni og makaði kúknum útum allt rúm! jammmmmí! hvaðan ætli dóttirin fái þetta..hmmmm?

mynd dagsins: Saga og Hjörtur (greyið sem þarf að sofa beint undir kúka-gluggakistunni)

7bba